Ο 54χρονος Κινέζος καθηγητής της λογοτεχνίας και φιλοσοφίας Liu Xiaobo που τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ για την Ειρήνη βρίσκεται στη φυλακή απο το 2008, εκτίοντας ποινή 11 ετών.
Ο βραβευμένος αγωνίζεται εδώ και 20 χρόνια για μεγαλύτερη ελευθερία στην Κίνα. Η τελευταία απο τις καταδίκες του αναφέρει οτι επιχείρησε την «παρακίνηση σε αμφισβήτηση της κρατικής εξουσίας και ανατροπή του σοσιαλιστιού συστήματος».
Στη φυλακή δεν επιτρέπεται η ανάγνωση εφημερίδων και η ακρόαση ραδιοφώνου. Μόνο η σύζυγος του επιτρέπεται να τον επισκέπτεται μια φορά το μήνα και να συζητά μαζί του μόνο καθημερινά και οικογενειακά ζητήματα. Πάντως η αστυνομία της ανακοίνωσε οτι μπορεί να ταξιδέψει στην επαρχία Λιαονίνγκ και να ανακοινώσει στο σύζυγό της την είδηση του βραβείου Νόμπελ!
Η κυβέρνηση της Κίνας αντέδρασε αρχικά με σιωπή στη βράβευση. Αργότερα ανακοίνωση του υπουργείου εξωτερικών ανέφερε οτι «ο Λιου είναι ενας εγκληματίας, που έχει καταδικαστεί για παραβίαση του κινεζικού δικαίου». Οι λογοκριτές του διαδικτύου ήταν πολύ απασχολημένοι. Οποιος πληκτροδοτούσε στο Googly ή στο Baidu το όνομα του Λιου η οθόνη «πάγωνε» αμέσως.. Παρόλα αυτά η είδηση διαδόθηκε ασραπιαία μέσα απο τα μικρομπλόγκς και τις κινεζικές εφημερίδες του εξωτερικού.
Η τιμή που αποδώθηκε απο τη Νορβηγική Επιτροπή στους αγώνες του Λιού υπογραμμίζει οτι, ιδιαίτερα σήμερα την εποχή που όλη η ανθρωπότητα θαυμάζει το κινεζικό οικονομικό θαύμα, καμιά κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα να καταπιέζει του πολίτες της και να τους στερεί τις θεμελιώδεις ελευθερίες.
Ο Λιού είναι ο πιό διάσημος και επίμονος πολιτικός διανοούμενος του κινήματος για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα. Εδώ και 20 χρόνια αγωνίζεται για την ελεύθερία λόγου και την ειρηνική αλλαγή του συστήματος της χώρας του και γιαυτό το λόγο έχασε συχνά την ελευθερία του. Ηδη το 1989 μετά τα γεγονότα στη πλατεία Τιεναμέν κατηγορήθηκε ως υποκινητής της φοιτητικής εξέγερσης και είχε συλληφθεί και καταδικαστεί σε 18 μήνες φυλακή.
Οταν τον συλλάβανε την τελευταία φορα ήταν η παραμονή της «Διεθνούς Ημέρας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα» και λίγες ώρες αργότερα ετοιμαζόταν να κοινοποιήσει μια «χάρτα 08» που την είχαν υπογράψει 300 άτομα που περιλάμβανε όχι μόνο κριτική της υπάρχουσας κατάστασης αλλά και το όραμα για το πολιτικό μέλλον της Κίνας. Στο κείμενο διεκδικούσαν επίσης πολυκομματικό κράτος, στο οποίο οι πολίτες δεν θα έχουν φόβο να εκφράσουν τη γνώμη τους, και επίσης ζητούσαν ανεξάρτητη δικαιοσύνη και θηρησκευτική ελευθερία. Δεν απαιτούσαν την κατάλυση του κομμμουνιστικού κόμματος αλλά τη δυνατότητα να το καταψηφίσουν με ειρηνικό τρόπο...
Παρά τις προσπάθειες των κινεζικών αρχών να εξαφανίσουν το κείμενο απο το διαδίκτυο το ντοκουμέντο κυκλοφόρησε ταχύτατα στο δίκτυο και σύντομα το είχαν υπογράψει πάνω απο 8000 άτομα. Οι υπογραφές ήρθαν απο όλα τα μέρη της χώρας και ανήκαν σε γνωστούς συγγραφείς, καθηγητές, δικηγόρους, πρώην κομματικά στελέχη και πολλούς απλούς πολίτες.
Ο Λιού με τα χρόνια έγινε λιγότερο ριζοσπαστικός και επιθετικός έγινε πιό μεριοπαθής και δήλωσε κατανόηση για τους δικαστές και τους αστυφύλακες, κατα την αγόρευσή του, στην τελευταία του δίκη .
Κάποιες απο τις απόψεις του και οι ψευδαισθήσεις του για τον πολυκομματισμό και την δήθεν ελευθερία έκφρασης, σε δημοκρατίες δυτικού τύπου, μπορεί να τις διαβάζουμε με συγκατάβαση αλλά δεν μπορούμε παρά να θαυμάζουμε και να τιμούμε το θάρρος του και τους αγώνες του για ένα καλύτερο κόσμο, όπως αυτός τον φαντάζεται..
