Επιστροφή

Ηλεκτρονική Έκδοση enet.gr, 16:32 Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Διεθνής αντι-πυρηνική συμμαχία

Το 91% των Αυστριακών ζητούν την άμεση και μόνιμη εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας στην Ευρώπη

Διεθνής διάσκεψη με στόχο ενός είδους «συμμαχία» χωρών που αντιτίθενται στη χρήση της πυρηνικής ενέργειας, όπως η Αυστρία, η Ελλάδα, η Κύπρος, η Πορτογαλία και η Μάλτα, θα συγκληθεί στη Βιέννη τις επόμενες δύο με τρεις εβδομάδες, όπως ανακοίνωσε ο Αυστριακός υπουργός Περιβάλλοντος Νικολάους Μπερλάκοβιτς.

Σε συνέντευξή του στο δημόσιο ραδιόφωνο της Αυστρίας, ο Ν. Μπερλάκοβιτς ανέφερε πως από μια τέτοια "συμμαχία" προσδοκά ότι θα ενισχυθεί η φωνή της Αυστρίας στην αντιπυρηνική προσπάθειά της μέσα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, συνεπώς θα πρέπει να υπάρξει αναζήτηση συμμάχων στην Ευρώπη, όπως η Ελλάδα, η Κύπρος, η Μάλτα και η Πορτογαλία.

Ως πιθανά θέματα της διάσκεψης, η οποία, όπως σημείωσε ο ίδιος, θα πρέπει να συγκληθεί το αργότερο ως τα μέσα Απριλίου, θα μπορούσαν να είναι η εξέταση της ποιότητας των αποκαλούμενων "τεστ αντοχής" πυρηνικών εργοστασίων ενέργειας, μια μεταρρύθμιση της προώθησης της πυρηνικής τεχνολογίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης "Euratom" σε προώθηση εναλλακτικών μορφών ενέργειας όπως επίσης θέματα τα οποία άπτονται της απόδοσης ευθυνών για πυρηνικά ατυχήματα.

Όπως πρόσθεσε ο Αυστριακός υπουργός Περιβάλλοντος, το επιχείρημα σε σχέση με τους κινδύνους της πυρηνικής τεχνολογίας θα πρέπει να παίξει ρόλο και στις διαπραγματεύσεις σε σχέση με τους νέους κλιματικούς στόχους της ΕΕ, όπου σε κοινοτικό επίπεδο συζητείται μια αύξηση των στόχων μείωσης της εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα από το 20% στο 30%.

Η Αυστρία αντιτίθεται μέχρι σήμερα στους αυστηρότερους στόχους καθώς οι χώρες που υποστηρίζουν ότι πρέπει να γίνουν πιο αυστηροί οι στόχοι, θέλουν να τους επιτύχουν χρησιμοποιώντας πυρηνική ενέργεια.

Ο καγκελάριος της Αυστρίας Βέρνερ Φάιμαν, τάχθηκε πρόσφατα υπέρ μιας πανευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Πολιτών με απώτερο στόχο τη διενέργεια πανευρωπαϊκού δημοψηφίσματος με θέμα την εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας, θεωρώντας, όπως τόνισε ο ίδιος, ότι η πρωτοβουλία είναι στη σωστή κατεύθυνση, προειδοποιώντας συγχρόνως πως "οι αντίπαλοι είναι καλά οργανωμένοι, το πυρηνικό λόμπι από τα ισχυρότερα στον κόσμο και διαθέτει πάρα πολλά οικονομικά μέσα".

Αναφερόμενος στην επαπειλούμενη πυρηνική καταστροφή στην Ιαπωνία, ο Αυστριακός καγκελάριος, ο οποίος είχε συνάντηση ειδικά για το θέμα αυτό με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, είχε χαρακτηρίσει την πυρηνική ενέργεια "πλάνη από την οποία πρέπει να ξεφύγουμε".

Σύμφωνα με τον καγκελάριο, η Αυστρία θα συνεχίσει να ασκεί πίεση τόσο στην εδρεύουσα στη Βιέννη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας όσο και στην "Euratom", ώστε το κέντρο βάρους της έρευνας να μη βρίσκεται στη διεύρυνση των προγραμμάτων πυρηνικής ενέργειας αλλά στη δυνατότητα εγκατάλειψής της, καθώς κατά την πεποίθησή του "είναι θέμα ανθρωπισμού η εγκατάλειψη τώρα της πλάνης της πυρηνικής ενέργειας και είναι καιρός πλέον για αλλαγή πορείας", κάτι που ο ίδιος θα διακηρύξει σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Πρόσφατη αντιπροσωπευτική παναυστριακή δημοσκόπηση έφερε το 91% των Αυστριακών να ζητούν την άμεση και μόνιμη εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας στην Ευρώπη, ενώ το 95,4% των ερωτηθέντων εμφανίζεται να ανησυχεί έντονα ειδικά με τα διαφορετικής τεχνολογίας και διαφορετικών προδιαγραφών ασφάλειας, πυρηνικά εργοστάσια που υπάρχουν σε γειτονικές χώρες της Αυστρίας, η οποία ακολουθεί διαχρονικά πολιτική κατά της πυρηνικής ενέργειας.

Η πλειοψηφία των πολιτών της Αυστρίας είχαν ψηφίσει "Όχι" στο σχετικό δημοψήφισμα με θέμα την πυρηνική ενέργεια που είχε διεξαχθεί στις 5 Νοεμβρίου του 1978, απορρίπτοντας με αυτό τον τρόπο την έναρξη λειτουργίας του ήδη πανέτοιμου τότε πυρηνικού εργοστασίου παραγωγής ενέργειας της χώρας, στο Τζβέντεντορφ, το οποίο μετατράπηκε μετά το δημοψήφισμα σε μουσείο.

Διαβάστε επίσης

Στην κατηγορία

Κόσμος

Με λέξεις-κλειδιά

Πυρηνικά

Περιβάλλον & οικολογία

Αυστρία

Τελευταίες ειδήσεις στην κατηγορία Κόσμος

Τη Γαλλία προσπαθεί να πείσει η Τουρκία για την ένταξή της στην Ε.Ε

Χιλιάδες φάλαινες και δελφίνια πέθαναν στον Κόλπο του Μεξικού

Το Facebook “κατεβάζει” σελίδα που ζητά επανάσταση των Παλαιστινίων

Επαναλειτουργία του πυρηνικού εργοστασίου της Σλοβενίας

Συνεχίζονται οι ισραηλινές επιδρομές στα Παλαιστινιακά Εδάφη

Άλλα θέματα στην κατηγορία Κόσμος της έντυπης έκδοσης

Ο φόβος ρέει μαζί με το νερό

Ερντογάν: Αναλαμβάνουμε τα πάντα...

«Δύσκολα θα πέσει η γενέτειρα»

«Κοσμοσυρροή» στο Λονδίνο για το ποιος θα έχει «το πάνω χέρι» της επέμβασης στη Λιβύη

Εδωσαν τους «αιθέρες» της Λιβύης στη Μάργκαρετ

Bravo στα κτήνη σας κ. Ομπάμα

ΠΓΔΜ: το αστέρι της Βεργίνας ως «σφραγίδα» σε πτυχία πανεπιστημίου

«Καμπανάκι» για Σαρκοζί

Χαιρετίζουν οι Ελληνες Οικολόγοι

«Θα πάρει καιρό να το ξεπεράσω»

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ.

Ενώ συνεχίζεται η παγκόσμια ανησυχία για τους κινδύνους απο τα πυρηνικά εργοστάσια της Ιαπωνίας αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στη διεθνή πολιτική αντιμετώπιση του θέματος των πυρηνικών εργοστασίων που είχαν αποκτήσει μεγάλη επικαιρότητα τον τελευταίο καιρό και είχαν εμφανιστεί έντεχνα απο το πυρηνικό λόμπυ ως η μόνη σίγουρη, καθαρή και φιλική προς το περιβάλλον μορφή παραγωγής ενέργειας..

Ειναι γνωστή η παλινωδία της γερμανικής κυβέρνησης που αφού είχε εγκρίνει την παράταση λειτουργίας των παλιών εργοστασίων μετά το ατύχημα της Φουκουσίμα υπόχώρησε και αποφάσισε την προσωρινή αναστολή της σχετικής απόφασης. Η βεβιασμένη απόφαση δεν εμπόδισε την εκλογική κατακρύμνιση της κυβέρνησης στις εκλογές της Βάδης Βυτεμβέργης που ανέδειξε το κόμμα των πράσινων, με την αγωνιστική του παράδοση ενάντια στα πυρηνικά, σε πρώτη δύναμη !

Ακόμη πιο χαρακτηριστική μπορεί να θεωρηθεί η επίσημη πολιτική για τα πυρηνικά της Βραζιλίας που παρουσιάζει τις γεωπολιτικές της φιλοδοξίες και με την έγκριση και λειτουργία πυρηνικών εργοστασίων για παραγωγή ενέργειας , σε ποσοστό μόνο 3% της συνολικής ενέργειας,  παρά τις τεράστιες δυνατότητες για αξιοποίηση των ΑΠΕ. Ηδη απο το 2006 ο πρώην πρόεδρος της χώρας είχε εγκρίνει πρόγραμμα λειτουργείας τριών πυρηνικών εργοστασίων με το επίχείρημα οτι με τον τρόπο αυτό η χώρα θα ήταν σε θέση να προστατεύει, με τη χρήση πυρηνοκίνητων υποβρυχίων, τις τεράστιες ποσότητες πετρελαίου που βρίσκονται στις ακτές του Ατλαντικού ! Η αλλαγή της προεδρίας και η ανάληψη της προεδρίας απο την κα  Ντίλμα Ρούσσεφ δεν σήμανε και αλλαγή πολιτικής σχετικά με την λειτουργία των πυρηνικών εργοστασίων.

Παρόμοια είναι η πολιτική αντιμετώπιση του θέματος των πυρηνικών εργοστασίων και στην Φιλανδία. Παρόλο που το ατύχημα της Ιαπωνίας έφερε το θέμα στη συνείδηση των Φινλανδών, η κυβέρνηση σκοπεύει να συνεχίσει την κατασκευή δύο νέων εργοστασίων με το φοβερό επιχείρημα οτι « αυτό που έχει εγκριθεί έχει εγκριθεί!». Το ενδιαφέρον είναι οτι οι Φινλανδοί δείχνουν μεγάλη εμπιστοσύνη στην ασφάλεια των αντιδραστήρων τους και στην προεδρίνα τους που είναι υπερ της πυρηνικής ενέργειας. Πάντως μετα το ατύχημα της Φουκουσίμα πρόσφατη σφυγμομέτρηση έδειξε οτι ο μισός πληθυσμός είναι κατά της δημιουργίας πέντε νέων αντιδραστήρων.Οι τέσσερες αντιδραστήρες που είναι σε λειτουργία, εδώ και 30 χρόνια, δεν κινδυνεύουν απο σεισμούς και τσουνάμι, όμως  μια πιθανή πτώση αεροπλάνου στις εγκαταστάσεις θεωρείται  ένα αποδεκτό ως «αναπόφευκτο.. ρίσκο».

Στην Ινδία και μετά το πυρηνικό ατύχημα της Ιαπωνίας οι γνώμες είναι διχασμένες. Κάποιοι θεωρούν οτι η χώρα δεν είναι σε θεση να αντιμετωπίσει σε ώρα ανάγκης πολύ μικρότερα ατυχήματα. Οι υποστηρικτές της πυρηνικής ενέργειας ισχυρίζονται οτι η κοινή γνώμη εγκρίνει  το ενεργειακό πρόγραμμα της κυβέρνησης αφου μέχρι σήμερα δεν έγινε κανένα ατύχημα σε ινδικά πυρηνικά εργοστάσια. Ειδικοί αμερικανοσπουδασμένοι επιστήμονες όμως το αμφισβητούν αναφέροντας πολυάριθμα μικρά ατυχήματα που αποκρύπτονται απο τον πληθυσμό. Το 1994 χρειάστηκε ένας αντιδραστήρας να πλημυρίσει για να ψυχθεί, όπως συμβαίνει σήμερα στην Φουκουσίμα.

Πολλοί φοβούνται οτι το παράδειγμα της Ιαπωνίας δεν πρόκειται να επηρεάσει την Ινδική κυνβέρνηση που ετοιμάζεται να ενισχύσει το πρόγραμμα παραγωγής ενέργειας απο πυρηνικά εργοστάσια που έχει σήμερα ισχύ 4.000 μεγαβάτ σε 20.00 μεγαβάτ  μέχρι το 2020 και 63.000 μεγαβάτ το 2032. Σήμερα τα εργοστάσια αυτά παράγουν το 3% της ηλεκτρικής ενέργειας που επιδιώκεται να αυξηθει στα 25%, μέχρι το 2050.

Με παρόμοιο αφελή και αισόδοξο τρόπο φαίνεται να αντιμετωπίζεται το θέμα και στο Πακιστάν που μιμείται και ανταγωνίζεται την Ινδία στο θέμα των πυρηνικών εργοστασίων. Σήμερα λειτουργούν δύο αντιδραστήρες με ισχύ 425 μεγαβάτ , όμως μέσα στο χρόνο πρόκειται να συνδεθεί με το ηλεκτρικό δίκτυο ένας αντιδραστήρας, κινεζικής κατασκευής, με ισχύ 300 μεγαβάτ.

Ας μην ξεχνάμε και την Ρωσία, για την οποία η πυρηνική  δύναμη αποτελεί βασικό στοιχείο της εθνικής περηφάνειας και αυτοσυνείδησης. Η χώρα αναδείχτηκε σε υπερδύναμη και  με τη βοήθεια της πυρηνικής ενέργειας. Δεν εκπλήσσει το γεγονός οτι το ατύχημα στην Φουκουσίμα δεν προκάλεσε καμιά ιδιαίτερη αίσθηση και συζήτηση στη Μόσχα. Η κρατικά ελεγχόμενη τηλεόραση μετάδωσε με το σταγονόμετρο πληροφορίες  για το ατύχημα στην γειτονική Ιαπωνία. Παρά το καταστροφικό ατύχημα της Τσερνομπίλ, απο το οποίο υποφέρει ακόμη η Λευκορωσία ο Πούτιν υπέγραψε επιδεικτικά σύμβαση για την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στο Μίνσκ. Οποιος τολμάει να ασκήσει κριτική στην πυρηνικά κινδυνεύει να θεωρηθεί προδότης αφού τα εργοστάσια αυτά δεν χρησιμεύουν μόνο για την παραγωγής ενέργειας αλλά έχουν και στρατιωτική χρήση, ενισχύοντας το γόητρο της χώρας διεθνώς..

Μέχρι το 2030 ιο Πούτιν σκοπεύει να αυξήσει τον αριθμό των 31 εργοστασίων που λειρουργούν σήμερα σε 40. Ηδη  βρίσκονται υπο κατασκεύην δέκα  εργοστάσια ενώ προβλέπονται άλλα 14. Μέχρι το 2030 το ποσοστό της παραγόμενης ενέργειας απο πυρηνικά εργοστάσια θα ανέβει απο 16 στα 25-30 %. Η Ρωσσία χρησιμοποιεί τον κλάδο των πυρηνικών ως τον πιο ανταγωνιστικό της αφού χρησιμεύει εκτός απο τους πολεμικούς εξοπλισμούς, στα διαστημικά προγράμματά της και την εξαγωγή τεχνογνωσίας στο εξωτερικό, όπως πολύ πιθανόν να συμβεί με το εργοστάσιο στο Ακούγιου που έχει συμφωνηθεί με τον Ερντογάν, ο οποίος  θεωρεί τον κίνδυνο ατυχήματος, όπως δήλωσε κυνικά, ως ένα πιθανό ρίσκο που υπάρχει πάντοτε σε μια μεγάλη επένδυση ..

Ειναι γνωστά τα ενργειακά προγράμματα και τα σχέδια της Β. Αμερικής και της Κίνας ενώ η Ευρωπαική Ενωση φαίνεται να προβληματίζεται αμήχανα για τη στάση που θα πρέπει να τηρήσει μπροστά στον ανήσυχο  και ενημερωμένο ευρωπαϊκό πληθυσμό της ......Το λόγο πιά τον εχει το παγκόσμιο αντιπυρηνικό κίνημα που είναι και τό μόνο που μπορεί να επηρεάσει και να εμποδίσει αποφάσεις και ενέργειες του πανίσχυρου και διαπλεκόμενου πολιτικά ατομικού λόμπυ..για την προστασία των πολιτών και του φυσικού περιβάλλοντος του πλανήτη μας απο την ύβρι της ανεξέλεγκτης πυρηνικής ενέργειας. Η επικράτηση της «αρχής της πρόληψης» και «της προφύλαξης» θα πρέπει να γίνουν κεντρικά  αιτήματα  όλων μας..

ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ

ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ !

                                            

Ο ισχυρός σεισμός στην Ιαπωνία και το φονικό τσουνάμι που ακολούθησε προκάλεσε οδυνηρή έκπληξη και φόβο σ’όλο τον πλανήτη θυμίζοντας έστω και προσωρινά το πόσο μικρός και εύθραυστος είναι ο πλανήτης μας και πόσο μικροί και ανήμποροι είμαστε στην αντιμετώπιση μεγάλων φυσικών καταστροφών. Γρήγορα όμως ο τρόμος του εγκέλαδου έδωσε τη θέση του στον τρόμο της ραδιενέργειας. Η έκρηξη που ακολούθησε σε πυρηνικά εργοστάσια, ηλικίας 40 ετών,  της Ιαπωνίας,  ήρθε για μια άλλη φορά να μας θυμίσει πόσο αναγκαία και επείγουσα είναι η αντιμετώπιση της πυρηνικής απειλής και πόσο προβληματική και επικίνδυνη είναι η λειτουργία πυρηνικών εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

Αν στη μητρόπολη της πυρηνικής τεχνολογίας, την Ιαπωνία, όπου λειτουργούν 53  πυρηνικά εργοστάσια,  δημιουργούνται, σε περίπτωση φυσικών καταστροφών, ανεξέλεγκτες καταστάσεις, παρά τα μεγάλα και επιστημονικά ήλεγμένα μέτρα πρόληψης και ασφάλειας, μπορεί ο καθένας να φανταστεί τι θα γινόταν σε περίπτωση ισχυρής σεισμικής δόνησης σε σεισμικά ευαίσθητες περιοχές σαν τη δική μας. Ας θυμηθούμε οτι κάποτε συζητούσαμε την δημιουργία πυρηνικού εργοστασίου στην Εύβοια, ενώ τώρα ετοιμάζεται σταθμός στο Ακούγιου της Τουρκίας με εργοστάσιο προδιαγραφών όχι ιαπωνικής αλλά πιο επικίνδυνης, σοβιετικής τεχνολογίας..

Το τραγελαφικό είναι οτι σε περίοδο παγκόσμιας οικονομικής κρίσης το πρόβλημα αντιμετώπισης της επιδεινούμενης κλιματικής αλλαγής παραγκωνίζεται ή εμφανίζεται ως λύση του η ατομική ενέργεια, ως η μόνη δήθεν καθαρή και φιλική προς το περιβάλλον ενέργεια... Συνεχώς αναγγέλονται αποφάσεις για τη δημιουργία νέων πυρηνικών εργοστασίων. Ειναι γνωστή η απόφαση της γερμανικής κυβέρνησης να παρατείνει τη λειτουργία πεπαλαιομένων πυρηνικών εργοστασίων και η απόφαση της Σουηδίας, της Ιταλίας, της Αγγλίας και άλλων ευρωπαϊκών χωρών για τη δημιουργία νέων πυρηνικών εργοστασίων..

Φαίνεται οτι ξεχάστηκε το Τσερνομπίλ και στην Ευρώπη και στη χώρα μας αν κρίνουμε και απο μια πρόσφατη ανακοίνωση/πόρισμα ομάδας εργασίας της Επιτροπής Ενέργειας της Ακαδημίας Αθηνών που προτείνει την ένταξη της πυρηνικής επιλογής στον μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό της Ελλάδας !

Η παρέμβαση της Ακαδημίας Αθηνών είναι ιδιαίτερα εξοργιστική. Μια χώρα  σαν την δική μας στην οποία το επιστημονικό, τεχνοκρατικό κατεστημένο τηρεί «σιγήν ιχθύος» για όλα τα μεγάλα κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά και πολιτισμικά προβλήματα, που δεν έχει κάνει κανενός είδους παρέμβαση σε θέματα διαχείρισης των οξυμμένων προβλημάτων της κοινωνίας και της φύσης, ξαφνικά έρχεται να προτείνει το νεό «μονόδρομο», της δήθεν «ήπιας και φιλικής προς το περιβάλλον» πυρηνικής ενέργειας!

Κάποιοι ενεργοί πολίτες της χώρας μας δεν ξεχνούν το Τσερνομπίλ.. Το 1986 δεν είναι τόσο μακρυό για τη μνήμη μας, ούτε η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι... Την αξιοποίηση της δήθεν «άκακης» πυρηνικής ενέργειας, για την απόκτηση πυρηνικών όπλων την ζήσαμε στις περιπτώσεις της Ινδίας και του Πακιστάν, ενώ είναι γνωστή η περίπτωση του Ισραήλ που φοβάται οτι θα απειληθεί η υπεροπλία του στην περιοχή αν αποκτήσει και το Ιράν πυρηνικά εργοστάσια...

Εκτός απο τους κινδύνους ατυχημάτων, λόγω σεισμών ή τρομοκρατικών επιθέσεων, άλυτο παραμένει το πρόβλημα των πυρηνικών αποβλήτων διαφορετικών επιπέδων ακτινοβολίας, της διαχείρισης, μεταφοράς και «ασφαλούς» αποθήκευσής τους... Η ταφή απόβλήτων υψηλής ραδιενέργειας προϋποθέτει την αναζήτηση ειδικών γεωλογικών σχηματισμών και την φύλαξή τους για 10.000 ή και περισσότερα χρόνια!

Κι όμως όλες οι μεγάλες χώρες, με πρόφαση τις κλιματικές άλλαγές , που είναι δικό τους δημιούργημα, με την ίδια και μεγαλύτερη επιπολαιότητα περνάνε απο το καταστροφικό για το περιβάλλον, ενεργειοβόρο αναπτυξιακό τους μοντέλο, με χρήση ορυκτών καυσίμων, σε ένα άλλο πιο επικίνδυνο, αυτό της πυρηνικής ενέργειας, χωρίς καν να προσπαθήσουν μια σοβαρή και μεθοδευμένη αξιοποίηση της πράσινης τεχνολογίας και του κολοσσιαίου δυναμικού των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.

Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι ούτε φθηνή ούτε ανανεώσιμη. Συνήθως, όπως συμβαίνει στη Γαλλία, το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας, που προέρχεται απο τις πυρηνικές εγκαταστάσεις, διατηρείται, με τεχνητά μέσα, σε χαμηλό επίπεδο. Οι υποστηρικτές των πυρηνικών ενδιαφέρονται μόνο για το άμεσο κέρδος, ενώ τα αιώνια απόβλητα και η εξασφάλιση του πυρηνικού καυσίμου, που είναι εξ ορισμού περιορισμένο, δεν τους απασχολούν, θα τα αντιμετωπίσει, όπως πιστεύουν, η ψευδολόγα προπαγάνδα των εντεταλμένων υποστηρικτών των χρυσοφόρων επενδύσεων τους...

Ενα νέο κίνημα ενημέρωσης των πολιτών και αντίστασης  στην πυρηνική τεχνολογία θα ξεσπάσει πάλι στην Ευρώπη και σ’όλο τον κόσμο. Θα πρέπει να αποτραπεί η εγκατάσταση νέων πυρηνικών εργοστασίων στην σεισμογενή περιοχή μας...Ειναι καιρός και στην Ελλάδα να υπάρξει συντονισμένη δράση και σοβαρή αντίσταση στα μεγαλεπίβολα  σχέδια των εχθρών του Λαού, που εμφανίζονται με την κάλυψη δήθεν επιστημονικών φορέων και ειδικών, για να μας περάσουν τα νέα εγκληματικά, για τις τωρινές και τις ερχόμενες γενιές, σχέδιά τους..

ΤΟ  ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ !

                                            

Αυτός είναι ο τίτλος του συναρπαστικού βιβλίου της διάσημης  καναδέζας δημοσιογράφου και συγγραφέα  Ναόμι Κλάϊν, που μεταφράστηκε και κυκλοφορεί με επιτυχία και στα ελληνικά, απο τις εκδόσεις Λιβάνη.

Η συγγραφέας, με τη συνδρομή πολλών φίλων και συνεργατών, με επιτόπιες έρευνες της σε διάφορες χώρες,  αναδεικνύει, με  αδιάσειστα στοιχεία, τις πολιτικές μηχανορραφίες και τον φόρο αίματος που αναγκάζονται να πληρώσουν, με βίαιο τρόπο, χώρες που αντιστέκονται στις οικονομικές και πολιτικές πρακτικές του νεοφιλελευθερισμού, στην εποχή της ανόδου «του καπιταλισμού της καταστροφής», όπως χαρακτηριστικά   αναφέρεται   στον υπότιτλο του βιβλίου, που έγινε παγκόσμιο best seller.

Το Δόγμα του Σόκ, απλώνει την συναρπαστική αφήγηση της πολιτικής και οικονομικής παγκόσμιας “τάξης”  της εποχής μας, σε 626 σελίδες, που συνοδεύονται απο 84 σελίδες υποσημειώσεων και παραπομπών στη σχετική διεθνή βιβλιογραφία.

Η έρευνα της εξάπλωσης της ιδεολογίας της ελεύθερης αγοράς και του αχαλίνωτου καπιταλισμού σ’ολόκληρο τον πλανήτη συνδέεται, όπως αποδεικνύει η Κλάιν, με την  εκμετάλλευση των κρίσεων και των καταστροφών, ιδέα που είχε προετοιμαστεί θεωρητικά απο τον Μίλτον Φρίντμαν, τον θεωρητικό πατέρα της Σχολής του Σικάγου.

Ο Φρίντμαν και οι μαθητές του προετοίμαζαν επι τριάντα χρόνια την στρατηγική επίθεσης ενάντια στη δημόσια σφαίρα, περιμένοντας μια μεγάλη κρίση που θα έδινε την αφορμή για “μεταρρυθμίσεις”  και την εκποίηση τη δημόσιας σφαίρας σε ιδιώτες, εκμεταλλευόμενοι το σοκ που κυριαρχεί στα μυαλά των ανθρώπων οταν βρίσκονται αντιμέτωποι με μείζονα γεγονότα που ξεπερνάνε της ικανότητά κατανόησης τους. Τέτοια γεγονότα μπορεί να είναι μια φυσική καταστροφή, σαν εκείνη της Νέας Ορλεάνης ή η επιβολή μιας δικτατορίας, σαν εκείνη του Πινοσέτ, στη Χιλή.

Σύμφωνα με τον Φρίντμαν “μόνο μια κρίση – παγματική ή απλώς θεωρούμενη ως τέτοια - μπορεί να οδηγήσει σε πραγματικές αλλαγές”. “Οταν ξεσπάσει μια κρίση αποτελεί ζήτημα καθοριστικής σημασίας  η ακαριαία δράση, η γρήγορη και αμετάκλητη επιβολή αλλαγών, πριν η συγκλονισμένη κοινωνία  επιστρέψει πάλι στην τυραννία του “στάτους κβό”. Ο Φρίντμαν εκτιμούσε οτι “μια καινούργια κυβέρνηση έχει στη διάθεσή της έξι με εννέα μήνες για να επιβάλλει μείζονες αλλαγές. Αν δεν αδράξει την ευκαιρία για να δράσει αποφασιστικά, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, δεν θα της προσφερθεί ξανά παρόμοια ευκαιρία” .

Στη δεκαετία του 70 ο Φρίντμαν έδρασε ως σύμβουλος του Χιλιανού δικτάτορα Αουγκούστο Πινοσέτ. Οι χιλιανοί πολίτες βρέθηκαν σε κατάσταση σόκ μετά το βίαιο πραξικόπημα του Πινοσέτ και τον υπερπληθωρισμό της οικονομίας. Ο Φρίντμαν εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία για να συμβουλέψει τον Πινοσέτ να τολμήσει έναν καταιγιστικό μετασχηματισμό της οικονομίας, με μείωση φόρων, ελεύθερο εμπόριο, ιδιωτικοποίηση των κοινοφελών υπηρεσιών, περιστολή των κοινωνικών δαπανών και απορρύθμιση.

Η οικονομική θεραπεία – σόκ συνδυάστηκε με μια γενικευμένη χρήση των βασανιστηρίων, σε εκατοντάδες χιλιάδες χιλιανούς πολίτες που οδηγήθηκαν στις φυλακές επειδή  ονειρευόντουσαν μια διαφορετική κοινωνία. Η κατάφωρη παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων και τα σαδιστικά βασανιστήρια  διαπράχθηκαν με σκοπό την τρομοκράτηση του πληθυσμού ώστε να δεχτεί παθητικά τις ριζικές μεταρυθμίσεις υπερ της ελεύθερης αγοράς… 

Παρόμοια θεραπεία - σόκ επιβλήθηκε, λίγο αργότερα, στην Αργεντινή, όπου “εξαφανίστηκαν” πάνω απο 30.000 αριστεροί ακτιβιστές. Η μέθοδος της οικονομικής  θεραπείας-σόκ εφαρμόστηκε στην Κίνα της δεκαετίας του 80, στη Ρωσία στη δεκαετία του 90 και στις ΗΠΑ μετά την 11 Σεπτεμβρίου του 2001. Σε όλες τις περιπτώσεις είχε προηγηθεί μιά   μεγάλη συλλογική τραυματική εμπειρία, ένα συλλογικό σόκ, που χρησιμοποιήθηκε για να προετοιμαστεί το έδαφος για την οικονομική “θεραπεία” και  την αναστολή των κεκτημένων δημοκρατικών κατακτήσεων. Τα τραυματικά γεγονότα είχαν ως συνέπεια την εξασθένιση των αντιστάσεων της κοινωνίας και των πολιτικών που ήταν αντιμέτωποι με χρεωμένες οικονομίες  και υπερπληθωρισμούς ώστε να μην είναι σε θέση να αντισταθούν στα ξένα δάνεια, που θα τους έσωζαν υποτίθεται απο μεγαλύτερες καταστροφές. “Η δανειζόμαστε ή χανόμαστε” ήταν το γνωστό επιχείρημα…

Οι ενορχηστρωμένες επιθέσεις  στη δημόσια σφαίρα μετά τα καταστρεπτικά συμβάντα συνδυαζόταν πάντα με την αντιμετώπιση των καταστροφών ως επιχειρηματικών ευκαιριών του “καπιταλισμού της καταστροφής”. Η “φυσική” καταστροφή στη Ν. Ορλεάνη και ο πόλεμος στο Ιράκ έδωσαν αφορμή στην επιβολή ριζοσπαστιής θεραπείας-σόκ με μαζικές ιδιωτικοποιήσεις , καθολική επιβολή του ελεύθερου εμπορίου και μείωση του ρόλου του κράτους. Στο Ιράκ είχαμε τρεις μορφές  σοκ. Εκτός απο τους βομβαρδισμούς, που σκόπευαν και στον έλεγχο της βούλησης  και την κατατρομοκράτηση απο το  Σοκ και το Δέος της καταστροφής, ακολούθησε η θεραπεία - σοκ στην οικονομία , ενώ οι Ιρακινοί που αντιστέκονται ακόμη συλλαμβάνονται και οδηγούνται σε φυλακές, όπου τα βασανιστήρια γινόνται με  επιστημονικό τρόπο.

Κομβικό ρόλο στην ανάπtυξη επιστημονικών μεθόδων βασανισμού είχε παίξει ο ψυχιάτρος Γιούεν Κάμερον, πρόεδρος της Αμερικανικής, τη Καναδικής και της Παγκόσμιας Ψυχιατρικής Ενωσης, που είχε οργανώσει πειράματα με βασανιστήρια, απο το 1950, στο Πανεπιστήμιο Μακγκίλ του Καναδά,  για τον έλεγχο της ανθρώπινης σκέψης και την “πλύση εγκεφάλου”, πειράματα που χρηματοδοτήθηκαν απο την CIA.

Τα πειράματα για τον έλεγχο της ανθρώπινης σκέψης συνδέονται άρρηκτα με τη βαθύτερη λογική του καπιταλισμού της καταστροφής. Οπως στην οικονομία μια μεγάλης κλίμακας καταστροφή προετοιμάζει το έδαφος για τις νεοφιλελεύθερες μεταρυθμίσεις έτσι και τα πειράματα με τον ανθρώπινο εγκέφαλο στόχευαν  στην απώλεια της μνήμης και την αποδόμηση της σκέψης  που υποτίθεται ότι θα αναπλάθονταν στη συνέχεια απο το μηδέν. Η απομόνωση για βδομάδες απο αισθητηριακά ερεθίσματα και απο τον εξωτερικό κόσμο, τα κοκτείλ πειραματικών φαρμάκων και τα ηλεκτροσόκ ανάγκαζουν τα θύματα να παλινδρομίσουν σε μια βρεφική, προ-λεκτική κατάσταση, με την ελπίδα  των βασανιστών να καταφέρουν την διάλυση της “ελαττωματικής” νόησης  και την οικοδόμηση μιας νέας προσωπικότητας, εύκολα χειραγωγήσιμης, μέσα απο τον φόβο και τα βασανιστήρια.

Το βιβλίο της Κλάϊν μας ταξιδεύει σ’όλο τον πλανήτη περιγράφοντας την άνοδο και τη μεθοδολογία που εφαρμόστηκε απο τον καπιταλισμό της κατατροφής.Πάντως οι εξελίξεις στη Λατινική Αμερική, στην Αφρική και στη Βόρειο Αφρική  δείχνουν ότι το δογμα του Σοκ και η επιδρασή του φθίνει συνεχώς. Οι λαοί ξαναβρίσκουν τον προσανατολισμό τους, κατανοούν καλύτερα την πραγματικότητα , αντιστέκονται και γίνονται πιο ανθεκτικοί και οπλίζονται με κουράγιο για να αντιμετωπίσουν πιο αποτελεσματικά ενεδεχόμενα νέα Σοκ..

Στην Ελλάδα που φαίνεται να περνάει μια ανάλογη περίοδο Σοκ, με τον επαπειλούμενο κίνδυνο πτώχευσης και αδυναμίας πληρωμών, λόγω του οικονομικού αδιεξόδου, η κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε περίτεχνα το γενικό μούδιασμα για να περάσει μια δέσμη νέων οικονομικών μέτρων νεοφιλελευθερης κοπής..Η εκβιαστικές τεχνικές της Ευρ. Τράπεζας και του ΔΝΤ εμφανίζουν μεγάλη ομοιότητα με τις ανακριτικές τεχνικές της CIA και τα οικονομικά και πολιτικά πειράματα που έγιναν σε Δύση, Νότο και Ανατολή.  Οσοι ενδιαφέρονται να κατανοήσουν αυτά που συμβαίνουν γύρω τους, και ιδιαίτερα οι αριστεροί ενεργοί πολίτες, πολλά θα είχαν να κερδίσουν απο μια προσεκτική ανάγνωση του βιβλίου - Σοκ της Ναόμι Κλάιν.