ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΘΥΣΙΑ ΣΤΑ ΚΕΡΔΗ

Δεν έχουν περάσει ούτε τρείς μήνες απο την καταιγιστική δημοσιότητα που είχε ο προβληματισμός για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής σε παγκόσμιο επίπεδο και ξαφνικά, μετά την παταγώδη αποτυχία της Διάσκεψης του ΟΗΕ στην Κοπεγχάγη, ένα πέπλο σιγής έχει καλύψει το θέμα ... Την ευφορία και την αισιοδοξία διαδέχτηκε απογοήτευση και επιβεβαίωση των σκεπτικιστών που περίμεναν οτι η αποτυχία ήταν αναμενόμενη .. Δεν είναι τυχαίο οτι ειχαμε το ίδιο αποτυχημένο σενάριο, που ζήσαμε απο το 1995 και στις δεκατέσσερες άλλες διασκέψεις για το κλίμα .. Μόνη σχετική εξαίρεση θα μπορούσε να θεωρηθεί η συμφωνία για το Πρωτόκολλο του Κυότο του 1997, για το οποίο επίσης χρειάστηκε να γίνουν ακόμη έξη Διασκέψεις .. μέχρι να τεθεί, σε μερική ισχύ, το 2005.

Σίγουρα ο τελικός απολογισμός όλων των πολιτικών προσπαθειών για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής του ΟΗΕ στα τελευταία είκοσι χρόνια, μετά την περίφημη διάσκεψη της Νορβηγίας για «το κοινό μας μέλλον», είναι σίγουρα απογοητευτική .. Απο τότε οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έχουν αυξηθεί κατα 40%, τα ακραία καιρικά φαινόμενα δίνουν καθημερινά το παρόν σε ολα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη .. Μετρήσεις των καιρικών δεδομένων σε πλανητική κλίμακα δείχνουν οτι η τελευταία δεκαετία ήταν η πιο θερμή απο ποτέ! Ο Ιανουάριος του 2010 ήταν ο θερμότερος μήνας απο την εποχή που άρχισαν οι μετρήσεις της θερμοκρασίας του πλανήτη, πριν απο 131 χρόνια. Κι αυτό παρά την έντονη βαρυχειμωνιά που έζησε η Ανατολική Αμερική ..
Η βεβαιωμένη αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη συνεπάγεται και κινδύνους αυξημένους: Ο θερμός αέρας είναι σε θέση να αποθηκεύσει περισσότερο νερό, το οποιο είναι φορεάς ενέργειας .. Οσο μεγαλύτερη είναι η αποθηκευμένη ενέργεια τόσο δυναμώνει η καταστροφική του δύναμη ... Θύελλες και καταιγίδες σαρώνουν την Ευρώπη, πλημμύρες, χαλάζι μεγέθους πορτοκαλιού και άνεμοστρόβιλοι με ασυνήθιστες ταχύτητες σαρώνουν την Ευρώπη .. Ειδικοί επιστήμονες μας προειδοποιούν οτι θα πρέπει να υπολογίζουμε με 30% περισσότερες ζημιές στην Κεντρική Ευρώπη .. Ιδιαίτερα οι μεγάλες πόλεις θα υποφέρουν απο ακραίες θερμοκρασίες ..
Το εύλογο ερώτημα είναι λοιπόν αν η διεθνής πολιτική για το κλίμα μπορεί να έχει κάποιο αποτέλεσμα .. Μπορούν οι παγκόσμιες διασκέψεις του ΟΗΕ να αλλάξουν την κατάσταση? Οι μάταιες προσπάθειες εδώ και δεκαετίες να θέσουν κανόνες παγκόσμιας διακυβέρνησης έχουν αποτύχει παταγωδώς, συμπαρασύροντας στην αναξιοπιστία τους πολιτικούς και τους επιστήμονες ... Ολες οι διασκέψεις επιχείρησαν να στήσουν παγκόσμιες δεσμευτικές συμβάσεις, με ισότιμες υποχρεώσεις .. και να πετύχουν μια δίκαιη κατανομή των δαπανών, με την αρχή ότι «ή όλοι ή» κανένας ... Η αποτυχία της διάσκεψης της Κοπεγχάγης είναι εύγλωττη ...
Κανείς δεν αμφιβάλλει οτι μια διεύρυνση και επιτάχυνση των προσπαθειών και πρωτοβουλιών για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής είναι κατεπείγουσα .. Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΟΗΕ κάθε χρόνο πεθαίνουν ήδη 300,000 άνθρωποι, λόγω της αλλαγής κλιματικής ... Τα βήματα που πρέπει να γίνουν μιλάνε για την ανάγκη ενίσχυσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και την εξοικονόμηση ενέργειας .. Ομως δεν επαρκούν εφόσον δεν γίνεται καμιά προσπάθεια για αλλαγή του τρόπου παραγωγής και κατανάλωσης σε πλανητική κλίμακα ... Μια παγκόσμια δεσμευτική σύμβαση είναι πολλή περίπλοκη και αμφιλεγόμενη .. Τα θέματα παραγωγής ενέργειας αφορούν τόσο τις βιομηχανικές όσο και τις αναπτυσσόμενες χώρες, χώρες με διαφορετικές γεωγραφικές, οικονομικές και τεχνολογικές συνθήκες .. Τα τόσο διαφορετικά συμφέροντα δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με εκκλήσεις στην καλή θάληση και την ευθύνη των κυβερνήσεων ... Δεν μπορεί να υπάρξει καμιά ουσιαστική συμφωνία για ισότιμες υποχρεώσεις όταν οι συνθήκες είναι τόσο διαφορετικές .. Ακόμη και μια ελάχιστη συμφωνία για ανάληψη υποχρεώσεων και δεσμεύσεων δεν είναι εύκολη, όπως έδειξαν οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Αμερική και την Κίνα που αρνήθηκαν κάθε δέσμευση στην Κοπεγχάγη ..

Μια αλλαγή παραδείγματος στην πολιτική για την ενέργεια φαίνεται οτι δεν χρειάζεται μόνο μια τεχνολογική επανάσταση αλλά μια κοινωνική και πολιτική επανάσταση .. που δεν διαφαίνεται στον κοντινό χρονικό ορίζοντα. Μέχρι τότε οι κυβερνήσεις θα συνεχίσουν να μιλάνε πλανητικά και να «φρενάρουν εθνικά» ... εμποδίζοντας μια γνήσια πολιτική για το περιβάλλον και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής .. Ηδη ο πρόεδρος Ομπάμα αποφάσισε την ενίσχυση με 54 δις. δολλάρια την πυρηνική βιομηχανία για παραγωγή ενέργειας και την μέλετη τρόπων για μια καλύτερη διαχείριση των πυρηνικών αποβλήτων!. Το ίδιο κάνει και η Κίνα και πολλές ευρωπαϊκές χώρες μπάινοντας στον χορό των πυρηνικών που καλούνται να λύσουν την ενεργειακά αδηφαγο βιομηχανία του γνωστού μας κεφαλαιοκρατικού οικονομικού και κοινωνικού συστήματος .. Στο μεταξύ κορυφαίοι επιστήμονες προειδοποιούν οτι η απειλή της κλιματικής αλλαγής είναι τόσο σοβαρή όσο και ο κίνδυνος ενός πολέμου πυρηνικού ... Ενα παγκόσμιο κίνημα για την ενέργεια και το κλίμα αποτελεί μιαν αναμφισβήτητη αναγκαιότητα. Η πλανητική διάσταση του προβλήματος μας αναγκάζει να σκεφτόμαστε πλανητικά και να προσπαθούμε τουλάχιστον να δρούμε τοπικά, αναλαμβάνοντας το προσωπικό μας χρέος, αναπτύσσοντας παράλληλες κινηματικές δράσεις που επιχειρούν να επιβάλλουν καλύτερες πολιτικές προστασίας του περιβάλλοντος και να σταματήσουν όσο γίνεται τις καταστροφικές ορέξεις όσων βλέπουν το πρόβλημα ως μιαν επιπλέον ευκαιρία για γρήγορο πλουτισμό, όπως γίνεται στη χώρα μας με τις ανεμογεννήτριες. Αυτό που μπορεί και στη χώρα μας να επιτευχθεί είναι ο επανασχεδιασμός του ενεργειακού μας μοντέλου, η δραστική εξοικονόμηση ενέργειας, η ανακοπή της αλόγιστης σπατάλης των φυσικών πόρων, η στροφή στις ΑΠΕ, η προστασία των δασών και η σωστή διαχείριση των υδατικών μας πόρων .. Αυτά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως τα ελάχιστα άμεσα οικολογικά μας καθήκοντα, που για να επιτευχθούν μας χρειάζονται όλους, σε ατομική και οργανωμένη κινηματική και πολιτική δράση ...