Κοτσαμπάμπα. Εναλλακτική διάσκεψη κορυφής για το κλίμα .

Νέο παλμό απέκτησε το παγκόσμιο εναλλακτικό κίνημα, για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας περιβαλλοντικής κρίσης και την απειλή της κλιματικής αποσταθεροποίησης, στην Αντισύνοδο της Βολιβίας. Περισσότερα απο 30.000 άτομα πήγαν  στην Κοτσαμπάμπα για να ανταλλάξουν ιδέες και να συντονίσουν τις δράσεις τους σε παγκόσμιο επίπεδο.

Στη διάρκεια της εβδομάδας που πέρασε δήλωσαν συμμετοχή 35.151 σύνεδροι, οι περισσότεροι προερχόμενοι απο την Βολιβία. Περίπου 10.000 άτομα είχαν φτάσει  απο 141 χώρες. Για τέσσερες μέρες ο χώρος του Πανεπιστημίου της Τικιπάγια, στη Βολιβία, γέμισε απο νιάτα και ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις. Την τελική διακήρυξη την  επεξεργάστηκαν 17 ομάδες εργασίας. Στο στάδιο της Κοτσαμπάμπα ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τζάβες θα καταγγείλει την εκβιαστική πολιτική των ΗΠΑ, που απέσυρε την βοήθεια που είχε υποσχεθεί στο Εκουαντόρ, και τη Βολιβία, επειδή υποστηρίζουν ανεξάρτητες θέσεις στη ζήτημα της πολιτικής για το Κλίμα.

Χαρακτηριστική ήταν η ομάδα εργασίας του «Δικτύου για την Κλιματική Δικαιοσύνη», στην οποία συμμετείχε και το Σωματείο Αγροτών «Βία Καμπεσίνα» και άλλες ομάδες δράσης και είχε ως θέμα την οργάνωση της παγκόσμιας εβδομάδας δράσης, που θα γίνει τον Οκτώβρη.

Η ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΕΣ ΜΕ ΝΕΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΒΙΟΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ.

Η Περιβαλλοντική Φιλοσοφία, ως κλαδος της φυσικής φιλοσοφίας των νεωτέρων χρόνων, ασχολήθηκε αρχικά  με την σχέση του ανθρώπου  με τον φυσικό κόσμο και ιδιαίτερα με τά άλλα έμβια όντα. Στη συνέχεια, στην τελευταία εικασαετία του 20^ου αιώνα,  άρχισε να διευρύνει την θεματική της  και  και τα όρια της ηθικής της περνώντας απο τον κυρίαρχο ανθρωποκεντρισμό των νεωτέρων χρόνων σε έναν βιοκεντρισμό του μη ανθρώπινου κόσμου. Η νέα της θεματική την ανάγκασε να ενσωματώσει στο κύριο σώμα της και μια Περιβαλλοντική Ηθική και να θέσει ζητήματα και προβληματισμούς  που απαιτούσαν διεπιστημονική συνεργασία και μέ άλλους κλάδους των κοινωνικών και φυσικών  επιστημών  (την ψυχολογία, την βιολογία, την κοινωνιολογία, τη νομική επιστήμη, την θεολογία και την οικονομία). H «ζήτηση» για Ηθική θα πρέπει να νοηθεί ως ζήτηση για φυσική φιλοσοφία, που ώφειλε, στις νέες συνθήκες, να απαντήσει πολλά πρακτικά ηθικοπολιτικά ζητήματα, γεγονός που είχε ως συνέπεια την αποκατάσταση της πρακτικής φιλοσοφίας, με τη μορφή της Περιβαλλοντικής φιλοσοφίας και Ηθικής.

Η Περιβαλλοντική Ηθική, ως κλάδος της πρακτικής φιλοσοφίας και ως ακαδημαϊκό πεδίο, άρχισε να διαμορφώνεται στην δεκαετία του 70 του 20^ου αιώνα,  όταν η περιβαλλοντική συζήτηση, αντιμέτωπη με τα μεγάλα προβλήματα επιβάρυνσης και καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος,   ανάγκασε τους φιλοσόφους να διαλογιστούν επάνω σε ηθικά ζητήματα και στις φιλοσοφικές πλευρές των περιβαλλοντικών προβλημάτων, δηλαδή με τις ηθικές σχέσεις των ανθρώπων με τον έμβιο και αβιοτικό κόσμο, διευρύνοντας το πεδίο της παραδοσιακής ηθικής ώστε να συμπεριλάβουν στους προβληματισμούς τους και τον μη ανθρώπινο κόσμο. Αρχικά η περιβαλλοντική Ηθική προσπάθησε  να διατυπώσει έναν κώδικα ηθικών αρχών που θα έπρεπε να διέπουν αυτές  τις σχέσεις, τα καθήκοντα, τις υποχρεώσεις και την ευθύνη μας σε σχέση με την υπόλοιπη βιόσφαιρα.

Οι διεθνείς εξελίξεις στα ζητήματα της ενέργειας και της κλιματικής αλλαγής.

Ενώ στην Ελλάδα τώρα μόλις αρχίζει να ζωηρεύει η συζήτηση για θέματα ενέργειας και της σημασίας της για την οικονομία, την κοινωνία και το περιβάλλον σε διεθνές επίπεδο οι προβληματισμοί σχετικά με την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, μετά την παταγώδη αποτυχία της διάσκεψης της Κοπεγχάγης, έχουν στραφεί σε διαπραγματεύσεις σχετικά με το σύστημα κατανομής και εμπορίας των ρύπων, τη χρηματική βοήθεια στις αναπτυσσόμενες χώρες και την αποδέσμευσή των βιομηχανικών χωρών απο τις υποσχέσεις που είχαν δώσει για την αντιμετώπιση της υπερθέρμασης του πλανήτη, περνώντας σε διαφορετικά ενεργειακά μοντέλλα .